W słoneczne, czwartkowe popołudnie 5 września, zgodnie z wieloletnią tradycją Szkoły Podstawowej nr 1 im. ppłka pil. Mariana Pisarka, uczniowie klasy VI b pod opieką wychowawcy p. Grzegorza Jelenia, udali się na Cmentarz Poległych, aby wspólnie z przedstawicielami Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa oddać hołd bohaterskim lotnikom, poległym w nierównej walce powietrznej nad Radzyminem 7 września 1939 r. ... Witając zebranych pod pamiątkową tablicą umieszczoną przed 30 laty na ścianie cmentarnej kaplicy, dyrektor szkoły p. Elżbieta Jeleń powiedziała: – Od dziesiątków lat, szczególną troską i pamięcią kolejne pokolenia uczniów „Stalowej Jedynki” otaczają lotników, poległych w bitwie powietrznej nad naszym miastem, która rozegrała się 80 lat temu, w dniu 7 września 1939 roku. Dla społeczności szkoły noszącej imię sławnego pilota podpułkownika Mariana Pisarka – dowódcy 141 Eskadry Myśliwskiej w Kampanii Wrześniowej (od 3.09.1939 r.), pilota słynnego 303 Dywizjonu Myśliwskiego im. Tadeusza Kościuszki w Bitwie o Anglię, dowódcy 308 Dywizjonu Myśliwskiego „Krakowskiego” oraz Dowódcy I Polskiego Skrzydła Myśliwskiego, sprawą honorową jest kultywowanie pamięci o Obrońcach nieba nad Polską. Uroczystość uświetniła obecność pocztów sztandarowych Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa (w składzie: p. Alicja Lubowiecka, p. Tadeusz Tekieli, p. Grzegorz Jendruszczak) oraz Szkoły Podstawowej nr 1 im. ppłka pil. M. Pisarka w Radzyminie. W apelu, obok dyrektora i uczniów „Stalowej Jedynki” wzięła udział delegacja WKSL w składzie: p. Hanna Ważyńska, p. Lesław Karst, p. Jerzy Madler i p. Andrzej Szymczak. W klimat tragicznych wydarzeń z początków września 1939 roku wprowadził zgromadzonych p. Lesław Karst – prezes Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. W ciszy panującej na radzymińskim cmentarzu szczególnie mocno zabrzmiały słowa o bohaterskiej postawie lotników Brygady Pościgowej, broniącej z lotniska w Zielonce nieba nad Warszawą przed niemieckim lotnictwem. O samotnej walce por. Wojciecha Januszewicza z czterema niemieckimi samolotami Messerschmitt Bf 110, zakończonej zestrzeleniem nad Nadmą jednego z nich i ucieczką pozostałych. O bombardowaniu Radzymina i okolicznych miejscowości. O tragicznym losie załogi samolotu PZL 23 b „Karaś” ppor. Pytlakowskiego z 55 Samodzielnej Brygady Bombowej, zestrzelonego nad Wołominem 7 września 1939 r. (Właśnie tego samego dnia, a był to czwartek, po południu w nierównej walce pod niebem Radzymina zestrzelone zostały załogi trzech samolotów bombowych PZL P37 „Łoś” z 216 Eskadry Bombowej. Z dwunastu członków załóg samolotów ośmiu poległo. Ich ciała podniesione z pola walki, zostały przeniesione na Cmentarz Poległych w Radzyminie i spoczęły obok bohaterów 1920 roku. Pięćdziesiąt lat od tamtych wrześniowych wydarzeń, staraniem pracowników Polskich Zakładów Lotniczych i...