Połowa sierpnia to już ostatni moment, aby nacieszyć oczy widokiem bocianów w naszym otoczeniu. Zachęcają do tego zdjęcia autorstwa laureatów dorocznego konkursu fotograficznego „Bocian biały – symbol Mazowsza”, organizowanego od ponad dwóch dekad w Szkole Podstawowej nr 1 im. ppłka pil. M. Pisarka w Radzyminie.
Za nami dwudziesta pierwsza edycja konkursu fotograficznego „Bocian biały – symbol Mazowsza”, którego laureatów poznaliśmy 17 czerwca br.
Organizatorem konkursu adresowanego do uczniów klas VI – VIII było Koło Historyczne „Wiarus”. Cele Konkursu to: rozwijanie zdolności fotograficznych, wyobraźni, spostrzegawczości oraz inwencji twórczej uczniów, zwrócenie uwagi uczestników konkursu na miejsce bociana w polskiej kulturze, krajobrazie oraz potrzebę ochrony tego gatunku, rozwijanie pasji poznawania przyrody, jej różnorodności, bogactwa i piękna, rozbudzanie zainteresowań problematyką ochrony przyrody oraz kształtowanie kreatywności i wrażliwości artystycznej dzieci. W konkursie uczestniczyło 27 uczniów klas VI – VII, którzy zgłosili 115 samodzielnie wykonanych zdjęć konkursowych. Po burzliwych obradach Komisji Konkursowej, laureatami zostali: I miejsce – Wiktoria Fluks (6g), II miejsce – Zuzanna Wielgus (6g), III miejsce (ex aequo) – Szymon Żebrowski (8c) i Sebastian Cichowski (6 c). Dyplomy i nagrody książkowe ufundowane przez Radę Rodziców zostały wręczone podczas uroczystego zakończenia roku szkolnego 2024/2025. Gratulujemy laureatom!
Bocian biały (Ciconia ciconia) jest ptakiem chronionym należącym do rzędu ptaków brodzących z rodziny bocianowatych , który składa się z 19 gatunków. Zamieszkuje tereny środkowej i wschodniej Europy, również północną Afrykę, środkową Azję i Azje Mniejszą.
Bociany mają jednakowe biało – czarne upierzenie, długi czerwony dziób i długie czerwone nogi, Osiągają ponad 100 cm długości, 200 cm rozpiętości skrzydeł i około 80 cm wysokości . Samica jest nieco mniejsza od samca. Ich waga waha się od 2,7 do 4,4 kilograma. Bociany najchętniej zamieszkują tereny wilgotne, nizinne o otwartych przestrzeniach z grupami drzew i niezbyt wysoką roślinnością, często w pobliżu ludzkich osad. Są drapieżnikami odżywiającymi się drobnymi bezkręgowcami, rybami, płazami ,gadami i małymi gryzoniami. W Polsce największe zgęszczenie populacji bociana stwierdzono na w obszarach północno-wschodnich i wschodnich (w tym miejscu warto przypomnieć, że miejscowości Tykocin i nieopodal położonej kolonii Pentowo na Podlasiu znajduje się Europejska Wioska Bociana).Dość licznie występuje również w okolicach Radzymina. Bardzo często gnieździ się w pobliżu ludzkich osad, na słupach telegraficznych, kominach, dachach, czy też wysokich drzewach. Do Polski z zimowego odpoczynku pierwsze bociany przylatują w drugiej połowie marca. (Ciekawostką może być fakt, że pierwsze przylatują samce. Dopiero kilka dni później pojawiają się samice). Kwiecień upływa bocianom na naprawie gniazd. Potem nadchodzi pora lęgowa. Samica znosi od 2 do5 jaj w dwudniowych odstępach. W maju, po około 35 dniowym wysiadywaniu wykluwają się bocianie pisklęta. Szybko rosną. Bociani rodzice muszą się mocno natrudzić zapewniając swoim pociechom odpowiednią ilość pożywienia. W czerwcu młode ptaki całymi dniami podskakują na gnieździe, machając skrzydłami, trenując w ten sposób mięśnie. Na początku lipca młode bociany osiągają rozmiary dorosłych osobników. Wciąż uczą się sztuki latania, by pod koniec lipca lub na początku sierpnia być w stanie wykonać samodzielny lot. Po upływie około
70 dni są już samodzielne. W ciągu dnia żerują z rodzicami, by na noc powrócić do gniazda. Pod koniec sierpnia są już gotowe do odlotu na zimowe żerowiska w południowej Afryce. Drogę długości ponad 8 tysięcy kilometrów przebywają w ciągu czterech miesięcy, pokonując dziennie ponad 200 kilometrów. Styczeń bociany spędzają na afrykańskich żerowiskach, będąc bardzo często obiektem polowań miejscowej ludności. W drogę powrotną m.in. do Polski zbierają się na początku lutego, by pod koniec marca zawitać w naszym kraju. Warto w tym miejscu z dumą stwierdzić, że wracają tłumnie, bo co czwarty bocian żyjący na świecie ma polskie obywatelstwo.
/Koło Historyczne „Wiarus”,
foto: Laureaci konkursu/
