ggg ggg ggg ggg ggg

„Cisza katyńskiego lasu…”

W ubiegły piątek, 13 kwietnia w Szkole Podstawowej nr 1 im. ppłka pil. M. Pisarka w Radzyminie, gdzie przed laty narodził się program edukacyjny „Katyń… ocalić od zapomnienia”, odbyła się uroczysta akademia, upamiętniająca 78. rocznicę Zbrodni Katyńskiej.

W miniony piątek, 13 kwietnia obchodziliśmy Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. Data jest znacząca, ponieważ 13 kwietnia Niemcy ogłosili odkrycie masowych grobów oficerów polskich, wziętych do niewoli przez Sowietów jesienią 1939 roku. Także w tym dniu, w 1990 r. Związek Radziecki oficjalnie przyznał się do popełnienia tej straszliwej zbrodni.
Przez wiele lat od odkrycia pierwszych grobów, Związek Radziecki szerzył kłamstwo, jakoby mordu dokonali Niemcy, a Stalin twierdził, że nie wie, gdzie jeńcy uciekli i nie jest mu znane dokładne ich miejsce przebywania. Należy pamiętać, że z powodu szerzonych kłamstw Rodziny Katyńskie przez wiele lat żyły w niepewności, co do losów swoich synów, mężów, a każde ich pytanie o prawdę kończyło się jeszcze większymi represjami i prześladowaniami.
Stąd właśnie cytat przewodni przedstawienia zaczerpnięty z wiersza Haliny Młynarczyk, umieszczonego w „Antologii poezji katyńskiej”: Pragnieniem naszym/Oddać Wam chwałę/W tym miejscu krwawym/W katyńskim lesie”.
Zadaniem społeczeństwa jest dochodzenie prawdy, szukanie jej, w myśl słów marszałka Józefa Piłsudskiego: „Naród, który nie szanuje swej przeszłości , nie zasługuje na szacunek teraźniejszości i nie ma prawa do przyszłości”. Należy czcić pamięć i oddawać chwałę męczennikom, którzy polegli bez prawa do walki, oddali krew za naszą wolność. Pamiętajmy, że wśród aresztowanych oficerów, szczególnie bolszewikom zależało na tych, którzy brali udział w wojnie polsko-bolszewickiej z 1920 roku, na zgładzeniu polskich elit, aby polska państwowość umarła i nigdy się nie odrodziła.
Jedną z inspiracji do przekazania tego bardzo smutnego okresu w historii, jako dramatu jednostki reprezentującej losy całej rzeszy pomordowanych, było słuchowisko radiowe Zbigniewa Jerzyny „Sieroty po Katyniu” , które podejmuje temat losów rodzin katyńskich.
Montaż słowno-muzyczny „Cisza katyńskiego lasu”, przygotowali uczniowie klasy 4e pod kierunkiem p. Agnieszki Baraniok i p. Grzegorza Jelenia. Widowisko zostało zaprezentowane w sali gimnastycznej, akademii towarzyszyła podniosła i patriotyczna atmosfera. Na początku poczet sztandarowy, w skład którego wchodzą uczniowie klasy 7d wprowadził sztandar szkoły. Wszyscy zebrani odśpiewali hymn państwowy. Po wyprowadzeniu sztandaru Pani Dyrektor przywitała zebranych i zaprosiła do wysłuchania i obejrzenia w ciszy akademii przygotowanej przez klasę 4e.
Pierwszy narrator (Iza Zawadzka) wyjaśniła, że spotkaliśmy się w dniu 13 kwietnia, aby pochylić się nad mogiłami ofiar, aby pamiętać o tej ohydnej zbrodni sprzed 78 lat, której dokonało NKWD i aby była ona żywa w pokoleniach polskiego narodu. Następnie, Amelia Brzezińska przeczytała informacje o miejscach przetrzymywania jeńców (Starobielsk, Charków, Kozielsk, Ostaszków) oraz o miejscu kaźni – Katyniu. Przy czym, należy pamiętać, że Katyń to miejsce masowych grobów, ale również symboliczna nazwa tego ludobójstwa, ponieważ groby odkryto również w Miednoje, Charkowie, Twerze. Listę ofiar szacuje się na około 22 tysiące.
Po wstępie historycznym, na scenę zaczęli wychodzić kolejni aktorzy. Na początku Lidia Pieńczuk, która przedstawiła utwór Kazimierza Wierzyńskiego „Nekrolog”, będący zarazem jakoby dedykacją, zwróceniem jeszcze raz uwagi na to, że spotkaliśmy się „Dla tych, którzy musieli kopać własny grób, którym ręce wiązano z tyłu i kazano klękać przed jamą”.
Następnie, m.in. Konrad Oczkowski, który jako polski żołnierz, słyszący nadjeżdżający po niego samochód z policją polityczną, żegna się z dziećmi i żoną słowami „Bądź dzielna”. Po nim na scenę wyszły: Zuzia Jabłecka z kl. 4c i Lena Wardakowska z kl. 4g, które w niezwykle piękny i przejmujący sposób wykonały utwór Tomasza Struzika „Cisza. Modlitwa katyńska”, będący modlitwą, pytaniem do Boga. („Zadaję pytanie – odpowiedz mi na nie, zadaję pytanie, czy wrócę”). Publiczność zareagowała na ich śpiew gromkimi brawami.
W kolejnej scenie pojawili się uczniowie, którzy przedstawili fragmenty wiersza Feliksa Konarskiego „Katyń” w formie dialogu. Radziecki żołnierz (Kacper Słoński) , niczym w tzw. „leninowskim pokoju”, w którym NKWD dokonywało rozstrzeliwań, pytał o nazwisko polskich żołnierzy. Nazwiska, które usłyszał to: Wolność (Patryk Karczmarczyk), Prawda (Ania Gruza), Sprawiedliwość (Alan Dąbkowski), Pamięć (Nikola Łukasiewicz). Są to nazwiska symboliczne, a ich uosobienie podkreśla, że wraz z mordem, który dokonało NKWD poległy ludzkie wartości: „Zgładzono sprawiedliwość. Prawdę i wolność zgładzono. Zdradziecko w smoleńskim lesie. Pod obcej nocy osłoną…”
Później Julia Grudzień z klasy 7b w sugestywny sposób zaśpiewała balladę Lecha Makowieckiego „Ostatni list”, będący pożegnaniem z rodziną czekającego na śmierć ojca i męża. Julia zagrała przy tym doskonale na gitarze i jej występ został nagrodzony zasłużonymi oklaskami.
Po jej występie na scenę wyszli trzej radzieccy żołnierze, w których role wcielili się: Alan Dąbkowski, Paweł Lewandowski i Mikołaj Matuszyk. Pierwszego z żołnierzy zaczynają dręczyć wyrzuty sumienia z powodu całego zła, w którym bierze udział. Pozostali dwaj próbują zabić w nim te wyrzuty sumienia i nęcą obiecaną nagrodą Stalina. Tę straszną scenę kończy bardzo ładna recytacja wiersza „Lista strat” w wykonaniu Zosi Rybickiej. Ostatecznie, przedstawienie zakończyła pieśń o Katyniu „My, my pamiętamy”, którą zaśpiewała cała klasa 4e.
Po występie młodych aktorów głos zabrał historyk, p. Grzegorz Jeleń, który przypomniał ideę i cele programu „Katyń… ocalić od zapomnienia” zaznaczając, że Dęby Pamięci ku czci zamordowanych jednym strzałem w tył głowy, posadzone są nie tylko w Radzyminie i okolicach, ale w całej Polsce, a nawet na świecie.
Z pełnym przekonaniem można powiedzieć, że pomimo tej jakże poważnej tematyki, czwartoklasiści sprostali zadaniu i w bardzo liryczny sposób przedstawili lekcję historii, która zapadnie nam w pamięć.
Dekoracje, wystawa z życiorysami poległych oraz przygotowana prezentacja multimedialna ze zdjęciami, związanymi ze Zbrodnią Katyńską wzbogaciły całość wizualnie. Rekwizyty (płaszcz żołnierski, mundury, czapki radzieckie) dostarczone przez p. Grzegorza Jelenia sprawiły, że występ nabrał autentyczności i prawdziwie historycznego wymiaru.

/Agnieszka Baraniok/

3 108 views

Zamieścił: admin

Udostępnij ten artykuł na
Przeczytaj poprzedni wpis:
Kolejne „Spotkanie z biznesem” zakończone sukcesem

W czwartkowy poranek 12 kwietnia w „Bistro Bingo”, z inicjatywy Przewodniczącej Rady Miasta Ewy Jaźwińskiej i Burmistrza Miasta Kobyłka Roberta...

Zamknij