W środę, 17 kwietnia uczniowie klasy VII g ze Szkoły Podstawowej nr 1 im. ppłka pil. Mariana Pisarka pod opieką wychowawcy p. Grzegorza Jelenia, wybrali się do Muzeum Bitwy Warszawskiej 1920 roku w Radzyminie.
Celem naszej wycieczki było zwiedzenie wystawy stałej. Po przybyciu, w progu muzeum przywitała nas pani edukator Aleksandra Kotalewicz, która zaprosiła nas do udziału w lekcji muzealnej, której tematem było: kształtowanie granicy wschodniej II Rzeczypospolitej.
Prezentacja pełna slajdów z unikatowymi zdjęciami i dokumentami, przeplatana była barwną narracją Pani Aleksandry, która angażowała nas w różne aktywności. W miłej atmosferze szybko upływał czas. Kolejnym punktem było zwiedzenie wystawy, która składa się z dwóch ścieżek edukacyjnych. Pierwsza z nich prezentuje wydarzenia poprzedzające bitwę. Druga zawiera materiały audio- wizualne, dotyczące pamiętnych wydarzeń sierpnia 1920 roku. W klimat tamtych dni wprowadził nas adiunkt p. Andrzej Mejssner. Wędrując muzealnym szlakiem poznawaliśmy nie tylko wydarzenia związane z bitwą, ale również losy jej uczestników. Pan Andrzej szczególną uwagę zwracał na artefakty, które „opowiadały” nam swoją historię. Jednym z takich eksponatów jest Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (V klasy), nadany Brunonowi Romiszewskiemu, który brał udział w walkach pod Radzyminem w sierpniu 1920 roku. Innym jest Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari V klasy, pośmiertnie nadany Paulinie Choromańskiej za działalność wywiadowczą w okresie wojny polsko-bolszewickiej. Co chwilę otrzymywaliśmy kolejną porcję wiadomości o typach uzbrojenia, umundurowaniu i odznaczeniach wręczanych szczególnie zasłużonym polskim żołnierzom. Nie zabrakło również cennych informacji o udziale kobiet w Cudzie nad Wisłą.
Ostatnim akordem naszej wizyty w muzeum było zwiedzenie wystawy w salach dawnego Domu Pielgrzyma, która poświęcona była historii naszego miasta. Duże wrażenie zrobiła na nas gablota z artefaktami, które podarowane zostały muzeum przez mieszkańców naszego miasta. Z ciekawością wysłuchaliśmy również informacji dotyczących działalności Polskiego Białego Krzyża. Dziękując naszym gospodarzom za wspaniałą „żywą” lekcję historii możemy stwierdzić, że dzięki determinacji żołnierzy, mądrości dowódców i poświęceniu mieszkańców udało się ocalić niepodległość
i uratować Europę przed bolszewickim zalewem. Dziś, oglądając muzealną ekspozycję, pełną archiwalnych fotografii, dokumentów i pamiątek z tamtych dni, pielęgnujemy pamięć o bohaterach, którzy zapisali jedną z najpiękniejszych kart w naszej historii.
Ostatnim punktem naszej wycieczki było zapalenie zniczy – ogni pamięci na grobach bohaterów 1920 roku i pod symbolicznym pomnikiem zbrodni katyńskiej na Cmentarzu Poległych. Bo w Radzyminie wiemy, że zbrodnia katyńska jest zemstą Stalina za klęskę Armii Czerwonej w wojnie polsko – bolszewickiej w latach 1919 -1920. To na ulicach i przedpolach Radzymina, i wielu innych miejscach, prysły marzenia bolszewickie o panowaniu nad Europą.
W ciszy, przerywanej podmuchami wiatru, słuchaliśmy opowieści naszego wychowawcy o polskich oficerach, którzy trafili do sowieckiej niewoli po zdradzieckim ataku Armii Czerwonej 17 września 1939 roku. Decyzja o ich wymordowaniu zapadła w marcu 1940 r. Zbrodni dokonali funkcjonariusze NKWD w wielu miejscach – w Katyniu, Charkowie, Twerze, a także Mińsku i Kijowie. Symbolem mordu stał się Las Katyński, gdzie znaleziono pierwsze masowe mogiły. W 85. rocznicę sowieckiej zbrodni, znicze na znak naszej pamięci zapłonęły pod Dębami Pamięci, dumnie rosnącymi przed budynkiem naszej szkoły, przed cmentarzem i symbolicznym pomnikiem na Cmentarzy Poległych w Radzyminie. Warto w tym miejscu dodać, że to w naszej szkole powstał ogólnopolski program edukacyjny „Katyń, ocalić od zapomnienia”, którego celem jest upamiętnienia każdego polskiego oficera zabitego strzałem w tył głowy, poprzez posadzenie Dębu Pamięci jemu dedykowanego. Niech te potężniejsze co roku dęby mówią, że my nie pozwolimy zapomnieć o zbrodni, która nie została osądzona. Minutą ciszy, postawą na baczność uczciliśmy pamięć Tych, dla których wolność i suwerenność Ojczyzny była dobrem najwyższym. Teraz i w przyszłości jesteśmy zobowiązani do przekazania prawdy o naszej historii. Walka o prawdę i pamięć nigdy się bowiem nie kończy.
Wracając do szkoły jesteśmy pewni, że już niedługo znów odwiedzimy przyjazne progi naszego radzymińskiego Muzeum Bitwy Warszawskiej na kolejne zapowiadane wystawy i warsztaty… bo naprawdę warto!
/Klasa VII g z wychowawcą/
